چالش های زیست محیطی

یک مسئله مهم جغرافیایی

معنی ۷ شمال ، ۶۵ جنوب یا ۲ غرب در جاده ها چیست ؟

اعداد و ارقامی که به طرز رمزآلودی روی تابلوهای راهنمایی و رانندگی بین جاده ها و اتوبان های کشور نوشته شده چه معنی دارد

هر مسافرتی که میرویم تا چشممان به این تابلو ها را میبینیم  که نوشته مثلاً رشت ۱ شمال یا مثلا کاشان ۷ جنوب یعنی چی؟؟؟

در آموزشگاه های رانندگی هم فکر نمی کنم این مسئله مطرح بشه .

ایران به دلیل مساحت زیادی که داره پر از جاده و اتوبان هست که هر کدوم برای خودشون شماره دارن ، ایران حدود ۷ تا آزاد راه یا اتوبان و حدود ۶۲ تا جاده بین شهری داره که هر کدوم از این اتوبان ها و یا جاده ها شماره مخصوص به خودشون رو دارن .

 مثلا اتوبان قزوین – رشت اتوبان شماره ۱ هست و یا به عنوان مثال دیگه ، جاده تهران – آمل ( محمود آباد ) جاده ۷۷ ایران هست . حالا اگه رو یه تابلویی نوشته باشه مثلا آمل ۷۷ شمال یعنی شما در مسیر جنوب به شمال جاده ۷۷ و به سمت آمل دارید حرکت می کنید .

لازم به ذکره که جاده ها رو با رنگ سبز و اتوبان ها رو با رنگ آبی مشخص میکنن .

خروجی ها:

مثلا در تابلویی که علامت خروجی هم داره نوشته زنجان قزوین ۲ شرق

یعنی شما اگه اون خروجی رو برید ، وارد اتوبان شماره ۲ میشید که به سمت شرق میره و به زنجان و قزوین می رسید . مسیر مستقیم هم زده  تبریز ۳۲ غرب ، یعنی این جاده که دارید می روید جاده ۳۲ ایران هست که به سمت غرب ( تبریز ) میره .

در ویکی پدیا با عنوان فهرست جاده های ایران می تونید کل اتوبان ها و جاده های کشور رو با جزئیات مثل مقصد و مبدا و شهرهای مهم عبوری ببینید .

امیدوارم هر وقت که این تابلوها رو در جاده ها دیدید بتوانید به دیگران هم یاد بدهید.

چرا زاینده رود خشک شد؟

مدیریت منابع آب که به واسطه تشدید بحران های این حوزه به یکی از مهم ترین دغدغه های مسئولان بدل شده است، در شرایط کنونی و متأثر از برخی ناکارآمدی ها به ناکجا می رود تا خسارات برآمده از آن، دامن میلیون ها شهروند ایرانی را بگیرد؛ شهروندانی مثل مردم ساکن در حوضه آبریز زاینده رود که اکنون کاهش منابع آب امانشان را بریده و آینده مبهمی را پیش روی آنها قرار داده است.

 رود و حوضه آبریز زاینده رود که تا همین چند سال پیش به واسطه جریان دائمی رودهای خروشان، زمینه حیات میلیون ها شهروند را در حاشیه این رود رقم زده و به عنوان یکی از زیباترین مناطق گردشگری ایران مشهور بود، حالا اسیر بحران آبی است که بسیاری از کارشناسان، عامل اصلی آن را مدیریت غلط منابع آب عنوان می کنند.

جدا از اینکه در این بحران پیش آمده آبی به چه میزان عامل طبیعی و به چه میزان عامل انسانی مقصر بوده است، موضوع مهم تر و انکار ناشدنی این است که این تنش پیش آمده ابعاد گسترده اجتماعی یافته و شاخص های امنیت داخلی کشور را نیز در بعد اجتماعی به چالش کشیده است.

حالا مدیران و دست اندرکاران اجرایی کشور در میان انبوهی از مشکلات اقتصادی، ی و بین المللی با بحران های آبی مثل بحران آب زاینده رود نیز رو به رو هستند و نوع واکنش آنها با این مسأله در هم تنیده ای که از آشفتگی عجیبی برخوردار است؛ آشفتگی به این معنی که گویا مدیران اجرایی به رغم درک مشکل پیش آمده، توان و راهکارهای مشخصی برای برخورد با آن ندارند و همین موضوع نگرانی ها در مورد آینده بحران در حوضه آبریز زاینده رود را بیشتر کرده است.

ادامه مطلب

باز چرخانی آب ،دخالت در ایستم زاینده رود !!!!!

محمود سلطانی، پژوهشگر حوزه محیط زیست  که یکی از منتقدان این طرح است، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: اجرای این طرح باید از همه ابعاد مورد بررسی قرار گیرد و کارشناسان باید به صورت تخصصی روند اجرای آن را بررسی کنند.

وی با تاکید بر اینکه به عنوان پژوهشگر حوزه محیط زیست بر این باورم که اجرای طرح بازچرخانی آب در رودخانه زاینده رود نوعی دخالت در ایستم رودخانه است، افزود: با اجرای این طرح چرخه طبیعت رودخانه مختل خواهد شد.

این پژوهشگر حوزه محیط زیست با بیان اینکه تجمع پساب در بستر رودخانه عواقب بهداشتی زیادی را خواهد داشت،اضافه کرد: برای این امر بهتر است دانشگاه علوم پزشکی ورود جدی‌تری داشته باشد.

وی با تاکید بر اینکه اجرای طرح بازچرخانی آب منجر به حذف خشکی زاینده‌رود از اذهان عموم مردم جامعه خواهد شد، ادامه داد: مردم به تصور اینکه رودخانه آب دارد از خشک شدن زاینده رود غافل می شوند ضمن اینکه اثرات بهداشتی آن از نظر دور نخواهد بود.

سلطانی به ابعاد اجتماعی بازچرخانی آب نیز اشاره کرد و گفت: اجرای این طرح منجر به ایجاد جو روانی و اجتماعی در بین اقشار مختلف و به ویژه کشاورزان خواهد بود.

وی مدیریت‌ و کنترل آب‌برهایی که غیر قانونی و غیر اصولی از حوضه آبریز رودخانه زاینده‌رود برداشت می‌کنند را راهکار درست احیای دایمی این رودخانه دانست و گفت: باید توجه داشت که در احیای رودخانه زاینده رود باید از سراب تا پایان را در نظر داشته باشیم و احیای تالاب گاوخونی در اولویت باشد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، احیای دائمی رودخانه زاینده رود یکی از وعده‌های رییس جمهور به مردم اصفهان بود؛ وعده‌ای که به اعتقاد کارشناسان تنها با مدیریت یکپارچه رودخانه زاینده رود و کنترل برداشت‌های غیرمجاز امکان پذیر است، اما محسن مهرعلیزاده استاندار اصفهان که پیگیری‌های زیادی را نیز در حوزه حل مشکل کم آبی استان داشته است، ۲۷ شهریور در جلسه‌ای با حضورنمایندگان مردم استان اصفهان در مجلس شورای اسلامی از طرحی سخن به میان می آورد که بر اساس آن با ۵۲ کیلومتر لوله گذاری در بستر رودخانه زاینده رود و بازچرخانی آب می‌توان آب را برای همیشه در رودخانه زاینده رود جاری ساخت. پس از رسانه‌ای شدن این طرح افراد زیادی نسبت به اجرای آن واکنش نشان داده و نظرات خود را به روش‌های مختلف اعلام کرده‌اند.imna.ir

مرزعه‌ای که درست وسط بزرگراه قرار دارد!

مزرعه به دلیل موقعیت زمین شناسی نجات یافته و مهندسان مجبور شدند زیرگذر‌هایی در هر بزرگراه بسازند تا صاحبان مزرعه بتوانند به آسانی به سایر بخش‌های زمینشان بدون ردشدن از بزرگراه دسترسی داشته باشند.

رانندگان هنگام حرکت در بزرگراه M۶۲ در مرز لنکشایر و یورکشایر، با منظره عجیبی روبرو می‌شوند: مزرعه‌ای که درست وسط بزرگراه قرار دارد! دو طرف بزرگراه در یک نقطه جدا می‌شوند تا فضایی برای مزرعه استات هال باز کنند.

در نیم قرن گذشته، این مزرعه یکی از بهترین مناظری بوده که هر روز صد‌ها هزار نفر با سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت از کنار آن عبور می‌کردند.

۳۶۰ سال است که مزرعه در این مکان قرار دارد و دو قرن است که پرنده‌ها و گوسفندان در آن زندگی می‌کنند. وقتی بزرگراه به این منطقه رسید بسیاری از خانه‌ها و مزارع ویران شدند و خانواده‌ها جابجا شدند. اما مزرعه استات هال به طرز عجیبی جان سالم به در برد.

تا چند دهه، رانندگانی که از کنار بزرگراه می‌گذشتند فکر می‌کردند که صاحب این مزرعه بسیار لجباز بوده و حاضر نشده ملک خود را بفروشد، به همین دلیل بزرگراه در اطراف آن ساخته شده است. اما در واقعیت، مزرعه به دلیل موقعیت زمین شناسی نجات یافته و مهندسان مجبور شدند زیرگذر‌هایی در هر بزرگراه بسازند تا صاحبان مزرعه بتوانند به آسانی به سایر بخش‌های زمینشان بدون ردشدن از بزرگراه دسترسی داشته باشند.

نقش جنگل‌ها در ضربه‌گیری باران سیل آسا چگونه است؟

جنگل یک مجموعه پوشیده از گیاهان است که به دلیل دارا بودن لایه‌های مختلف ارتفاعی از جمله علفی، درخچه ای و درختان انبوه که به آن اشکوب بندی گفته می‌شود، در زمان بارندگی هر کدام از این لایه‌ها، بخشی از باران را جذب می‌کنند.

در جنگل علاوه بر این سه لایه‌ای که ذکر شد یک لایه دیگر به نام لاش‌برگ وجود دارد که شامل بقایای گیاهان، برگ‌ها و شاخه‌های ریز است؛ این لاش برگ یک محیط اسفنجی ایجاد می‌کند که مقادیر متناوبی از آب و باران را در خود نگه می‌دارد و این آب را به مرور از دست می‌دهد که به مرور جذب لایه‌های زمین می‌شود.

زمانی که باران با شدت زیاد به درخت برخورد می‌کند از طریق تنه آرام به ریشه و دیگر قسمت های پایین دست سرازیر می‌شود و سپس جذب زمین می‌شود و این مجموعه می‌تواند تا 90 درصد از ایجاد سیلاب جلوگیری کند.

مهم‌ترین رکنی که درختان می‌توانند در مقابل سیل مقاومت کنند داشتن ریشه‌های عمیق است و هر گونه‌ای که به آب علاقه بیشتری داشته باشد ریشه سطحی دارد. گونه‌ای مانند توسکا که نیاز آبی زیادی دارد در جایی مستقر میشود که سطح آب سفره زیرزمینی بالا باشد، بنابراین این گیاه چون نیازی نمی‌بیند که در اعماق زمین رطوبت را جذب کند ریشه‌اش را به صورت سطحی در سطح خاک پخش میکند، بنابراین این گیاه مقاومت کمتری را در برابر سیلاب دارد اما گونه‌ای مانند راش، بلوط و ممرز چون ریشه عمیق تری دارند می‌توانند در مقابل سیل مقاومت بیشتری داشته باشند.

در مناطق بالادست، بیشتر اراضی، مراتع و یا جنگل هایی بودند که به واسطه یک ارزش افزوده کاذب، قیمتشان بالا رفته و مسی شدند و اگر نتوان در بالادست آب را مدیریت کرد و طرح های آبخیزداری را اجرا کنیم حجم عظیم بارندگی وارد رودخانه‌ها و سپس به سمت شهرها سرازیر می‌شود.

رودخانه زاینده رود به طول بیش از ۳۸۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود ۲۰۰ کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به تالاب بین المللی گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد. تالاب گاو خونی در ۳۰ کیلومتری شهرستان ورزنه و ۱۴۰ کیلومتری اصفهان است که بخش بزرگی از آن در اصفهان و مابقی در یزد می‌باشد. این تالاب با وجود بارش‌های فراوان در اوایل امسال هم چنان خشک و بی آب است و تا فعال شدن فاصله زیادی دارد. این در حالی است که بسیاری از تالاب‌های کشور پس از بارش‌های سال آبی ۹۷- ۹۸ احیا شده و محیط زیست آنها زنده شده است و همچنان تالاب بین المللی گاوخونی در انتظارتوجه های بیشتر است.

به گزارش خبرنگاراجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ دکتر علی کرمی، استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی، متخصص بیوتکنولوژی پزشکی و فوق‌تخصص مهندسی ژنتیک در مطلبی به بررسی محصولات غذایی تراریخته موجود در بازار کشورمان پرداخته است؛ در ادامه مشروح این گزارش آمده است:
اخیرا برخی افراد چه در سخنان خود و چه در رسانه‌ها اعلام می‌کنند هیچگونه محصول تراریخته‌ای در سفره غذایی مردم ایران وجود ندارد! این نشان می‌دهد یا این افراد اطلاعات کافی ندارند یا با انکار، قصد پاک کردن صورت مسئله را جهت پیشگیری از استمرار مطالبات مردمی در این مورد دارند بنا براین لازم دیده شده مطلب زیر خدمت مردم و آگاهی این افراد نوشته شود.

       
با توجه به اطلاع‌رسانی‌های گسترده‌ای که در مورد محصولات تراریخته در چند سال گذشته در ایران صورت گرفته، آگاهی مردم در زمینه توجه به سبک زندگی سالم و بخصوص تغذیه سالم بسیار افزایش یافته و با توجه به نگرانی‌هایی که در مورد خطرات  محصولات تراریخته برای سلامت انسان، محیط زیست، منابع طبیعی و ذخایر ژنتیکی وجود دارد مردم نگرانی‌ها و سؤالات مهمی در این زمینه دارند که لازم است بطور شفاف به آنان پاسخ داده شود.
مهمترین سؤالی که مردم در مورد محصولا می‌پرسند این است: چه محصولات تراریخته‌ای در سبد غذایی مردم ایران وجود دارد؟
برای روشن‌تر شدن موضوع، این سؤال را به چند سؤال زیر تقسیم می‌کنیم:
آیا محصولات تراریخته در ایران وجود دارند؟ آیا در سبد غذایی مردم وارد شده؟ چگونه مردم این محصولات را تشخیص دهند؟
پنهان‌سازی واردات محصولات تراریخته‌
عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با اشاره به واردات سالانه 5 میلیارد دلار محصولات تراریخته به کشور بدون اینکه مردم آگاه باشند این محصولات وارد سفره آنان شده است ضمن اینکه جز در شش ماه اخیر مسئولان مربوطه هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی صحیحی در این زمینه نداشته‌اند!
صدها کشاورز ایرانی سال 83 برنج تراریخته کشت کردند.
وی درباره تولید محصولات تراریخته در کشور نیز اظهار کرد: مقداری از این محصولات به شکل آزمایشی در کشور تولید و حتی برنج در سال 83، در طبیعت رهاسازی شده است؛ به گفته عمرانی با استناد به گزارش مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، صدها کشاورز در سال 83، این نوع برنج را کشت کرده‌اند!

ادامه مطلب

طبق قانون اساسی و مطابق با عرف هر ساله، ریاست محترم جمهوری امروز لایحه بودجه سالانه کل کشور در سال 99 را که ریز جزئیات درآمدها و هزینه‌های سال آینده دولت در آن گنجانده شده است، برای بررسی و تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرده است؛ اما یکی از مهم‌ترین بخش‌های این لایحه بخصوص برای بخش‌های مختلف صنعت گردشگری ایران، عوارض خروج از کشور در سال 1399 است.

طبق لایحه بودجه 1399، عوارض خروج از کشور برای سفر اول هر مسافر ایرانی به خارج از کشور 264 هزار تومان در نظر گرفته‌ شده است و برای سفر دوم این هزینه 50% درصد اضافه می‌شود و در واقع به مبلغ 396 هزارتومان می‌رسد. همچنین هزینه عوارض خروج از کشور برای سفرهای سوم و بیشتر از آن نسبت به سفر اول 100% درصد افزایش می‌یابد و به مبلغ 528 هزارتومان می‌رسد.